Wat te zoeken in een leverancier
De eerste fase van de vleesproductie omvat het vangen en uitsnijden van het dier. De nek en de poten van het dier worden samen met de kop op een vierkante ijzeren plaat gemonteerd. De hoeveelheid bloed die uit de nek en de poten wordt afgetapt, bedraagt een bepaald volume, maar wordt niet overgedragen (in tegenstelling tot menselijke quota). Het voor slachtgebit verwijdert alles wat zich in het bot en de dooier bevindt en wordt geëtst met een cirkel. De plaatsing van het genoemde dier is zeer belangrijk.
De volgende stappen zijn belangrijk voor het oogsten van vlees van het karkas.
1. De vangst van dieren. Alle dieren hebben een natuurlijke limiet wat betreft de hoeveelheid vlees die ze kunnen bevatten. Wetenschappelijk is vastgesteld dat 4-5 procent van het vlees van een dier dat niet door mensen wordt geconsumeerd, wordt gedood. (Deze methode van vleesproductie is in de moderne tijd ontwikkeld).
2. Het hoofdproces van de vleesproductie. Nadat een goede partner is gevonden, wordt het mannelijke dier als fokvarkens gehouden. Hij wordt goed behandeld, maar wordt niet gedwongen om snel volwassen te worden. Nadat hij volgroeid is, begint hij kwaliteitsvlees te produceren. De hennen worden altijd gevoed met een speciaal dieet van granen, gras, castor bladeren, cellulose en drinkwater.
3. Het maken van ruw hak. Rauwe hesp wordt vervaardigd uit de hesp in een pekelstal. Het hak wordt bedekt met zeezout en met een chirurgische behandeling. De klomp rijpt vier tot zes weken voordat hij op de markt wordt verkocht.
4. Het schoonmaken van het spronggewricht. De vloeren van de peks schuur moeten worden geveegd en er moet voor worden gezorgd dat alle ontsmettingsmiddelen worden gebruikt. De stal wordt dagelijks schoongemaakt en alles wat moet worden gedaan, moet met de nodige zorg worden gedaan.
5. Het verzenden van de hak. Nu is het tijd voor het oogsten van de hak. In de rijpingsstal wordt de geoogste hak gezouten en verpakt. De verzending gebeurt zo dicht mogelijk bij het geslacht.
6. Uitbroeden. De eieren worden uitgebroed en worden gewoonlijk in juli tot augustus gelegd. De incubatiepatenten worden door middel van gaas en overkluisde hoogte opeengepakt en de eieren moeten, wanneer ze worden afgeleverd, nog niet worden uitgebroed.
7. Het breken van de eieren. Dit gebeurt na de eenentwintig dagen, volgend op het uitkomen van de eieren. De eieren worden met een klein stuk gereedschap gebroken en met zout bestrooid. Daarna worden ze in lagen in zand of calciumchloride gelegd en laat men ze uitbroeden.
8. Het uitbroeden van de eieren. Nu is het tijd voor het uitbroeden en uitbroeden van de eieren. In de broedstoof moeten de eieren worden uitgebroed bij een temperatuur tussen 4°C en 7°C. Het incubatieproces kan in 180 minuten worden voltooid. Voordat de incubatie begint moeten de baby’s worden gevoed met een zachte voeding.
9. De naamgeving van de kuikens. Als de incubatie gedaan is, is het volgende deel van het benoemingsproces. De baby’s worden door de slager benoemd met hun geslacht, seizoen en naam.
10. De behandeling van de eieren. Nu is het tijd voor de behandeling van de eieren. In de behandelingskeuken moeten ze worden uitgebroed en moet hun geslacht worden meegedeeld. De opslagplaatsen moeten minstens drie dagen brandschoon zijn.
lees hier meer over: