De geschiedenis van thee
Het is goed gedocumenteerd in de Britse geschiedenis dat veel leiders van vorige eeuwen de drukpersen bezochten en theevitaminen op de theezakjes lieten drukken. Een van de bekende theedrinkers was prins Charles, de zesde graaf van Bedford. De gelegenheid was geen verrassing, want de graaf was een bekende theedrinker en was jarenlang bevriend met densis vers geslagen theekisten.
tot op de dag van vandaag wordt er thee geserveerd op theekransjes. Duitsland is de bron van ongeveer een derde van alle thee die in de wereld wordt geconsumeerd.
Omdat Chai het stimulerende middel is, is thee de belangrijkste drank die in India wordt gedronken. In Zuid-India heeft zwarte thee de voorkeur boven witte thee en wordt het gebruikt ter inspiratie. Het wordt ook verondersteld stemmingsverhogende eigenschappen te hebben en wordt genoten door jong en oud in zowat elke samenleving ter wereld.
Thee arriveerde in het midden van de 19e eeuw in Europa en de Verenigde Staten en is nu een van de meest populaire dranken ter wereld. Gemalen thee werd voor het eerst geïntroduceerd in Engeland aan het einde van de 19e eeuw en nu is thee net zo talrijk als bagels. Het bekendste theezakje is de Benjamin Franklin Organizer. Het wordt gebruikt om de thee toe te voegen aan je glas heet water.
Thee is een van de meest populaire antwoorden op de vraag 'What's For Dinner? Er is geen diner'-vraag. Afternoon tea was een veel voorkomende gebeurtenis waarbij uitgebreide familie en vrienden thee dronken en hors d'oeuvres werden geserveerd rond een grote tafel. Amerikaanse Chinese restaurants begonnen in de jaren vijftig thee als hoofdgerecht te gebruiken en hebben hun menu sindsdien up-to-date gehouden. Iedereen die geïnteresseerd is in authentiek Chinees eten, moet de Pekingeend eens proberen. Je zult waarschijnlijk naar een Chinatown-restaurant moeten gaan om er een te vinden, maar er zijn veel restaurants in Los Angeles en Orange County die dit heerlijke gerecht serveren en het is altijd een veilige gok om een nieuw theehuis te proberen tijdens je verblijf in Los Angeles.
Het gelukskoekje
Wat is een gelukskoekje? Het gelukskoekje is een zoete witte cake (gemaakt van brood) met een premium rating van 86% (beoordeling van "allion quality"). Dit geeft het fortuin aan het geluk dat het bevat. Het gelukskoekje is gemaakt in Pasadena, CA door een Chinese immigrantenarbeider ter ere van de verjaardag van een vriend die 100 jaar oud werd.
Bijna elk modern restaurant in Los Angeles heeft gelukskoekjes op hun menu staan. Is dit slechts een marketingtruc om de smaak van het restaurant te winnen? Of kan het eten geholpen worden door ze op de menukaarten te schrijven? In feite, wanneer een nieuw restaurant een grote introductie maakt van een nieuw gezond menu, hebben mensen de neiging om automatisch naar dat restaurant te gaan. Maar als het restaurant oud is, weten mensen misschien niet hoe ze het restaurant goed moeten uitkiezen.
The fortune cookies are so deeply rooted in American culture that apart from creating a culinary sensation, they met with controversy when they were placed in front of the Japanese Emperor in 1905. The White House was heckled when chefried cookies were put in front of the troops.
It is just amazing to think back and realize that we could have never imagined all these wonderful fortune cookies today. So, if you have always wondered, where do fortune cookies come from, or what do they mean? Well, for starters, fortune cookies were made in China at around 10,000B.C. (according to historic records) and that is around the time of the Chinese Boxer Revolution.
This history is important because it is known that Julia Child had a deep passion for travel and visited many countries and restaurants during her time in Europe. As a result, she learned skills of the travel and adapted these skills to prepare tasty treats. Her first professional venture was a hotel and restaurant in New York City. She was married to a German immigrant, so she grew up during World War II. For many years, she lived in Europe, and came back to the U.S. when he was killed in a car accident. In between, she worked in restaurants and earned a lot of experience, which she put into improving her cooking skills.
Ze begon te studeren aan het Culinary Institute of America in Manhattan en deed ook advieswerk voor verschillende bedrijven. Ze verhuisde eind jaren vijftig naar Chicago en werkte voor verschillende hotels en restaurants. In 1984 opende ze haar eigen restaurant, tot grote bijval van professionals uit de industrie en historici. ze werd de eerste vrouw die een groot Amerikaans fastfoodrestaurant leidde. Ze reist nog regelmatig naar het buitenland en terug naar de VS om op de hoogte te blijven van de laatste trends op het gebied van bereiding en presentatie van voedsel. Enkele van haar bekende recepten zijn onder meer tabka-pruimen die ze me leerde maken en decoreren met mijn liefde voor ze, harde cider en bacon havermoutrozijnenbrood, en haar kookboeken.